همه اينها يعني اينكه «عسل» از اول عمر بشر در سفره غذايي او حضور داشته. در طول قرون گذشته هر چه علم پيشرفت كرده و تحقيقات بيشتري درباره عسل و زنبورعسل انجام شده، انسان بيشتر مبهوت قدرت خداوند شده و خاصيتهاي بيشتري از اين ماده غذايي را شناسايي كرده است.
در حال حاضر در ايران بيش از 40 هزار پروانه رسمي پرورش زنبور عسل صادر شده و مسلما تعداد زيادي از زنبورداران هم به صورت غيررسمي به توليد عسل ميپردازند
يكي از عجيبترين خلقتهاي خداوند، خلقت زنبور عسل است. ميدانيد! زنبورها اصلا نميخوابند. آنها براي پركردن كيسه مخصوص بدنشان از شهد، روي ميليونها گل مينشينند و شهدشان را ميمكند.
وقتي كيسهشان پر شد، به طرف كندو برميگردند. در راه، قبل از رسيدن به كندو مقداري دياستاز ـ كه نوعي آنزيم است ـ را روي شهدهاي داخل كيسه مخصوصشان ميريزند. وقتي به كندو رسيدند، آن را داخل سلولهاي 6 ضلعي موم ميگذارند و دوباره براي جمعآوري شهد از كندو خارج ميشوند.
شبها وقتي زنبورها نميتوانند از كندو خارج شوند، سراغ 6 ضلعيهاي موم ميروند و شهد داخل آن را با خرطومشان به داخل كيسه مخصوصشان ميريزند، آب اضافه آن را جذب ميكنند و با ترشح دوباره و چندباره دياستاز روي آن، ماده غليظ شيريني درست ميكنند به نام «عســل».
جالــب اسـت بدانيد كه خوردن 100 گرم عسل در روز ميتواند به شما انرژياي برابر با 330كالري بدهد چون عسل از آب (17 درصد)، قند (40 درصــد)، اسيدهاي آمينه (25 درصد)، انواع موادمعدني مانند آهن، منگنز، منيزيم، فسفات و... (12 درصد) و انواع آنزيمها (6 درصد) تشكيل شده است و بسياري از احتياجات بدن را تأمين ميكند.
- عسل به خاطر داشتن خاصيت راديواكتيوي و تشعشعات كهربايي انواع تبهاي پنهاني را آشكار ميكند.
- حتما شنيدهايد كه قديميها ميگويند عسل و خربزه با هم نميسازند! دليلش اين است كه تركيب عسل و خربزه در بدن، التهابات پنهاني را فعال ميكند. التهابات عود كرده و خود را به صورت تبهاي شديد و بههمريختگي وضعيت بدن نشان ميدهد.
- اگر با مشكل كمبود آهن خون مواجه هستيد، حتما در وعده صبحانه عسل بخوريد. البته عسل به غير از داشتن آهن زياد، فسفر و كلسيم زيادي هم دارد كه دواي امراض استخواني است.
- عسل گون براي رفع زخم بستر، زخمهاي عفوني و درمان بيماريهاي پروستات، رماتيسم و بيخوابي بسيار مؤثر است.
در تركيب عسل مقدار زيادي اسيد وجود دارد. براي همين اگر عسلتان را در ظروف فلزي نگه داريد، هم ظرفتان خرده ميشود و هم رنگ، بو و طعم آن تغيير ميكند، پس حتما عسل را در ظروف شيشهاي يا پلاستيكي نگه داريد.
رطوبت، دشمن عسل است. عسل را در جاي مرطوب نگه نداريد، در ضمن قاشق خيس را در ظرف عسل فرو نبريد چون باعث رقيق و نامرغوب شدن آن ميشود.
عسل در دماي بالاي 25 درجه سانتيگراد يا زير 5 درجه سانتيگراد «شكرك» ميزند. وجود ذرات خارجي مثل گرد و غبار، ذرات موم و... در عسل باعث تسريع عمل شكرك زدن آن ميشود.
اگر عسلتان شكرك زد، نگران نباشيد. شما ميتوانيد به راحتي و با قراردادن شيشه عسل درون يك ظرف آبجوش آن را حرارت دهيد و به حالت اولش برگردانيد.
اما اگر يك ماه بعد ديديد كه دوباره همان عسل شكرك زده ـ به خاطر متبلور شدن دانههاي شكر ـ به راحتي نميتوانيد با انجام كار دفعه قبل آن را به حالت مايع درآوريد.